هرچه از مدت هست و بود است

دیرها پیش خرام زود است

نفیت اثبات حقیقت دارد

خاک گشتن همه جا موجود است

اگر از بندگی اگاه شوی

هر طرف سجده کنی معبود است

چشم شبنم همه اشک است اینجا

بوی این گلشن عبرت دود است

رنگ این باغ شکستی دارد

برگ گل دامن چین آلود است

خود فروشی اگرت مطلب نیست

به شکست آینه دادن جود است

بی تکلف به هوس باید سوخت

چوب تعلیم محبت ، عود است

سر خط حسن که دازد امروز

لوح آیینه بهاراندود است

آنکه آن سوی جهاتش خوانی

تا تو محو جهتی محدود است

بیدل از ظاهر و مظهر بگذر

جلوه ، تا آینه ، نامشهود است